Yaygın Anksiyete Bozukluğu

Anksiyete, huzursuzluk, yoğun endişeyle birlikte beliren, hiperaktif otonom sistemin göstergesi somatik bulgulardır. Korkudaki gibi belli bir nedene karşı bir tepki değildir.

Etyopatogenez

A) Biyolojik
Artmış sempatik tonusa karşılık aşırı otonom reaksiyon
Artmış katekolamin salınımı, noradrenalin metabolitleri
Uykuda REM'in kısalması
GABA azalmasıyla, MSS hiperaktivitesi
Serotonin, dopaminerjik aktivitede artış
Temporal serebral kortekste hiperaktif alan
NA nöronların merkezi locus cereleusda hiperkatif alan

B) Psikoanalitik
Sex, agresyon gibi bilinç dışı dürtülerin bilinç üstüne çıkıp, anksiyete yaratma tehditi.
Anksiyeteden kurtulmak için savunma mekanizmalarının kullanılması
Sembollerin bilinç altında yer değiştirmesi fobiye yol açar.

C) Öğrenme Teorisi
Anksiyete strese karşı bir tepkidir. Bir kere yaşanılınca, diğer daha hafif, daha az stresli olaylara da yanıt olarak çıkar. Ebeveynlerden öğrenilen bir tepki olabilir.

Klinik Belirti ve Bulgular

Anksiyete bozukluklarında görülen belirti ve bulgular:

  1. Endişe, gerginlik
  2. Konsantre olamama
  3. Aşırı uyanıklık
  4. İnsomnia
  5. Libido azalması
  6. Sersemlik hissi
  7. Titreme
  8. Karında rahatsızlık
  9. Baş ağrısı, sırt ağrıları
  10. Dispne, taşipne
  11. Otonomik hiperaktiviteler: Flashing, solgunluk, taşıkardi, çarpıntı, terleme, ürperme, soğuk eller, diare, ağız kuruluğu, sık idrara çıkma
  12. Parestezi
  13. Yutma güçlüğü
  14. Boğulma, tıkanma hissi
  15. Soğuk, sıcak basması
  16. Depersonalizasyon
  17. Derealizasyon
  18. Ölüm korkusu
  19. Çıldırma, kontrolünü kaybetme korkusu

En az 6 ay boyunca, günlerin çoğunda beliren kronik, yaygınlaşmış anksiyete. Endişe, bunaltı ve gerginlik baskındır. Anksiyete birçok olaya karşıdır. Bitkinlik, sersemlik hali, konsantrasyon güçlüğü, irritabilite, kas gerginliği ve uyku bozukluklarından 3 ya da daha fazlası bulunmalıdır.

Ayırıcı Tanı

  1. Depresif bozukluklar
  2. Şizofreni
  3. Bipolar I bozukluğu
  4. Atipik psikoz
  5. Anksiyeteli uyum bozukluğu
  6. Medikal ve nörolojik hastalıklar
  7. Madde bağımlılığına bağlı yoksunluk sendromları

Tedavi

Tedavi olmazsa kronikleşir ve daha sonra sekonder depresyon da gelişebilir.

1)Farmakoterapi
Benzodiazepinler: Etkileri çabuk başlar. Bağımlılık yapabileceğinden, doz azaltılarak kesilmelidir.
Diazepam
Alprazolam
Clonazepam
Buspirone: Etkisi 2 haftada başlar.
Antidepresanlar: Etkileri 3-4 haftada başlar.
SSRI
İmipramine
Proponalol

2)Psikoterapi
İçgörü-orientasyonlu psikoterapi
Davranışsal terapi
Kognitif terapi
Grup terapisi

2018 - Dr. Işın Baral Kulaksızoğlu'nun sitesidir. İçerik izinsiz olarak kullanılamaz. Web Tasarım